Growth (2019) is een prestatiegerichte mediatievideo die Torenbosch vond op een internetforum voor beurshandelaren. De video, bedoeld voor meditatieve ontspanning op de werkplek, toont een montage met een verscheidenheid aan bloemenvelden, dusdanig samengesteld om de schoonheid van de natuur te verheerlijken. Door deze video van de kantoorvloer naar een publieke context te verplaatsen, onderzoekt en bekritiseert Torenbosch hoe de meditatie-industrie de representatie van de natuur kapitaliseert om arbeidsprestaties te bevorderen. De video ontlokt een verlangen naar geharmoniseerde gezondheid door een tijdelijke terugkeer naar de natuur aan te bieden. Hierin schuilt echter een inherente paradox en schijn-eenwording, die is ingebed in het neoliberale individualisme als gevolg van hyperkapitalisme. De kijker verkeert hierdoor in een constante cyclus van uitputting door prestatiebevordering. De virtuele representatie van bloemen en natuur en de lokatie waar Torenbosch de video heeft gevonden, onderstrepen de eeuwige verbinding tussen de natuurlijke en de financiële wereld: vanaf de allereerste speculatieve financiële bubbel door tulpenbollen in de 17e eeuw tot aan de rampinvesteerders die inspelen op de ecologische catastrofes van de toekomst.

Een recent verschenen essay over dit werk, geschreven door Sven Lütticken, is te vinden in de tentoonstellingsruimte.

–

Naast de vertoning van Growth, selecteerde Torenbosch voor het Kunstfort tevens tweel films die zowel reflecteren op Growth alsmede op de pandemie zoals die zich het afgelopen jaar ontvouwde. Hiermee zoomt hij in op de disfunctionele systemen die ten grondslag liggen aan deze globale gezondheidscrisis en gaandeweg meer naar de oppervlakte kwamen, zoals onzichtbare en ondergewaardeerde arbeid, en de gevolgen van de economische alsook geo- en biopolitieke verhoudingen.

Frank Bunker Gilbreth and Lillian Moller Gilbreth

Time and Motion Studies, 1910-24

Frank Bunker Gilbreth was een pionier van tijd- en methodestudies. Samen met zijn vrouw en medewerkster, Lillian Moller Gilbreth, probeerde hij de werkgewoonten van arbeiders in de industrie te begrijpen en vervolgens manieren te vinden om hun prestaties te verbeteren middels bewegingsstudies.

Berwick Street Film Collective

Nightcleaners, 1975

Nightcleaners is een documentaire gemaakt door leden van het Berwick Street Collective (Marc Karlin, Mary Kelly, James Scott en Humphry Trevelyan), over de campagne om de vrouwen te verenigen die ’s nachts onderbetaald kantoorgebouwen schoonmaken. Wat bedoeld was als campagnefilm werd tijdens het proces een middel om de krachten te bundelen tussen de schoonmakers, de Cleaner’s Action Group en de vakbonden. Het resultaat was een intens zelfreflectieve film, die zowel de filmmakers als het publiek betrok bij het proces van onzekere en onzichtbare arbeid. De film wordt steeds meer erkend als een sleutelwerk uit de jaren zeventig en als een belangrijke voorloper, zowel qua onderwerp als vorm, van de huidige politieke kunstpraktijk.

Remco Torenbosch (° 1982) onderzoekt de sociaaleconomische en politieke krachten die vaak een onzichtbare maar diepgaande invloed hebben op de mondiale samenleving. Hij richt zich op specifieke situaties die een breed scala aan thema’s behandelen, inclusief de complexe dynamiek van abstracte waardensystemen, politieke economie en de aanhoudende gevolgen van kolonialisme en imperialisme.

Torenbosch studeerde aan de Willem de Kooning Academie in Rotterdam, Universität der Künste in Berlijn, en is een alumnus van de Rijksakademie Amsterdam (2018–2019). In 2013 werd hij genomineerd voor de Prix de Rome. Zijn werk is o.a. tentoongesteld in: Kunsthalle Wien, De Appel Amsterdam, Victoria and Albert Museum London, Stedelijk Museum Amsterdam, Kunsthaus Zurich, Centre d’art contemporain, Parc Saint Léger en GAMeC Bergamo.