Duratrans in lichtbak / in luminous box, 2017
Courtesy of the artist ©

De beelden van Lonneke van der Palen komen voort uit een uitgelezen studiopraktijk. Toch kan die ‘studio’ overal zijn: op reis, op straat, of voor een scherm. Van der Palen wil niet simpelweg documenteren, maar creëert nieuwe kunstmatige realiteiten; haar beelden worden gereduceerd tot hun essentie, zonder ruis of overbodige decoratie. Maar hoe ‘schoon’ en plat ook: wat overblijft is een dromerige blik op een andere wereld, parallel aan de onze en slechts een venster verwijderd, en tegelijkertijd totaal ongrijpbaar.

Dit beeld, van een hand gedrenkt in een vreemde roze substantie, is eerder geplaatst in het Duitse tijdschrift Der Spiegel bij een artikel over eeuwig jong blijven. Het fotografische kader sluit alle context buiten: de toeschouwer moet het doen met de luxaflex, de hand, de merkwaardige substantie, en pastelkleuren die aan mysterieuze filmscènes doen denken. Niet alleen de hand is het object van studie, maar zo ook de discipline zelf: het bevroren kader, het merkwaardige spel met voor- en achtergrond, en de zich door de rechte luxaflex herhalende horizon – alleen de fotografie wil een schouwspel met zo’n obsessieve en scherpe focus in haar beeld vangen.