Wat als kunst niet bedoeld was om voor altijd te bestaan?

Idealiter blijft een kunstwerk voor eeuwig behouden. Maar wat gebeurt er als het mag vergaan? Verliest het dan zijn waarde, of verandert het in iets nieuws? In de kunstwereld wordt enorm veel energie en geld besteed aan het in leven houden van kunstwerken. Maar moeten we kunst echt voor altijd bewaren? Wat als we het laten vergaan, of zelfs bewust vernietigen?

De komende maanden staat het Kunstfort stil bij deze vragen met een programma dat een ode brengt aan de vergankelijkheid. Onder de titel Er wordt een eind aan ons gebreid groeit een tentoonstelling die juist bedoeld is om weer op te lossen. Kunstwerken worden voor het allerlaatst getoond, om daarna ritueel te verdwijnen. Soms pijnlijk, soms bevrijdend.

We nemen afscheid van kunstwerken, maar ook van gedachten en gewoontes waarin we onszelf gevangen houden. En we nodigen iedereen uit om mee te doen.

Waarvan wil jij afscheid nemen?

Het eerste werk in deze tentoonstelling is een reeks sculpturen van de Mexicaanse kunstenaar Dodi Espinosa.