Bestaat Gijsje C. Heemskerk eigenlijk wel? Zo ja, waar kunnen wij haar dan vinden? Dat is lastig te zeggen. Ze is steeds op een andere plaats, op een ander tijdstip. Ze verandert bovendien van vorm (de hele tijd) en kleur. Haar haar was eerst roodbruin, nu is het bruingrijs. Ze was ook eerst veel kleiner. Op een gegeven moment woog ze 25kg. Nu is dat meer dan verdubbeld. Ze verliest bovendien de hele tijd stukjes huid. Die vallen steeds van haar af. Dus je zou kunnen zeggen dat ze op meerdere plekken tegelijk is. Ze valt nog niet uit elkaar hoor! Maakt u zich dus vooral geen zorgen. Als het goed is duurt dat nog wel even. En er komen ook steeds weer nieuwe stukjes bij. Behalve dat ze zelf zo instabiel en veranderlijk is en overal en nergens tegelijk, is haar subjectief bovendien geïnfiltreerd door allerlei andere entiteiten. Zo is ze zowat versmolten met een kleine, zwarte hond en groeien er in en op haar meer schimmels dan haar lief is. En haar DNA is eigenlijk van haar voorouders, dus daar heb je ook nog eens mee van doen.

Nu over “haar” werk. (Het subject hier ter sprake presenteert zichzelf immers doorgaans als kunstenaar). Dat is ook niet echt van haar. Dat is net zo goed een samenspel, een bijeenkomst van entiteiten en factoren. Ik zal er een paar, ter inzicht, voor u opsommen: De ideeën van vrienden, het weer dat de gemoedstoestand beïnvloedt, voorbeelden van idolen, gesprekken met vreemden, de wil van de kwast en het verf, de mogelijkheden van de ruimte waarin het opgehangen dient te worden, de uitnodiging van de curator, de hormonale cyclus, de stand van de maan, etc. …